Cerkiew w Miliku

Okolice Muszyny Zdroju obfitują w ciekawe zabytki architektury sakralnej. Związane jest to z historią tych terenów, które od XV wieku zasiedlone były przez ludność ruska i wołoską, z której w kolejnych wiekach wykształcili się Łemkowie. Byli oni wyznania prawosławnego lub unickiego co determinowało powstawanie na tych terenach cerkwi.

Jedną z nich jest drewniana cerkiew pod wezwaniem świętych Kosmy i Damiana w Miliku. Jest ona drugą z kolei świątynią istniejącą w tej miejscowości. Wybudowana została w 1813 roku, kiedy w czasie powodzi poprzednia została całkowicie zniszczona. Od lat pięćdziesiątych XX wieku służy jako kościół rzymskokatolicki.

Jest to cerkiew typowa drewniana charakterystyczna dla tych rejonów. Zbudowana w stylu zachodniołemowskim, w konstrukcji zrębowej z dostawioną nad babińcem słupowo-ramową wieżą z nadwieszona izbicą. Prezbiterium nakryte jest dachem namiotowym łamanym a nawa dachem kalenicowym. Obydwie części oraz wieża zwieńczone są baniastymi makowicami z pozornymi latarniami pomalowanymi czerwona i zieloną farbą. Wnętrze zdobią polichromie ornamentalne pochodzące z początku XX wieku.

Warto wejść do wnętrza cerkwi by zobaczyć kompletny ikonostas z początku XIX wieku. Jego zdobienia noszą cechy przejściowe pomiędzy rokoko a klasycyzmem. Także na ścianach bocznych dostrzec można kilka ciekawych ikon pochodzących jeszcze z poprzedniej świątyni. Są one znacznie starsze niż obecna budowla.

Leżąca na Szlaku Architektury Drewnianej województwa Małopolskiego świątynia w Miliku oprócz niewątpliwych walorów architektonicznych i artystycznych kusi także przepięknym położeniem w śródgórskiej dolinie i może być doskonałym przystankiem w wędrówkach po okolicy.