Drewniany kościół w Tyliczu

W centrum Tylicza, niedaleko rynku znajduje się drewniany kościół pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła. Ufundował go w 1612 roku biskup krakowski Piotr Tylicki, ówczesny właściciel Tylicza, który wtedy nosił nazwę Miastko. Fundacja kościoła związana jest z przywróceniem w miejscowości parafii katolickiej, która istniała tu od 1363 roku a zastałą przejęta przez wiernych obrządku wschodniego w początkach wieku XV. Początkowo kościół składał się z prezbiterium, nawy i przedsionka. Dopiero w dwudziestoleciu międzywojennym dobudowano od zachodu wieżę przeprowadzając jednocześnie renowacje wnętrza.

Drewniany, jednonawowy kościół tylicki wzniesiono w konstrukcji zrębowej. Składa się z nawy, węższego, zamkniętego trójbocznie prezbiterium oraz wieży. Zwieńczona izbicą i nakryta baniastym hełmem wieża nad dawną kruchtą ma konstrukcję słupowo – ramową. Dach nad nawą i prezbiterium jest dwuspadowy, kalenicowy, z umieszczoną nad nawą sygnaturką. Wnętrze kościoła nakryte płaskimi stropami pokryte jest dwudziestowieczna polichromią.

Wyposażenie kościoła pochodzi przede wszystkim z XVII i XVIII wieku i składają się nań rokokowy ołtarz główny, pięć ołtarzy bocznych barokowe organy, ambona i chrzcielnica. W ołtarzu głównym znajduje się XVI wieczny, słynący łaskami obraz Matki Bożej.

Obok kościoła znajduje się parawanowa dzwonnica. Najstarszy z dzwonów pochodzi z początku XVII wieku i został odlany na Spiszu.

Przebywając w Tyliczu warto zatrzymać się także przy obecnej kaplicy cmentarnej znajdującej się przy skrzyżowaniu z drogą w stronę granicy państwa w Muszynce. Jest to dawna XVIII wieczna cerkiew grekokatolicka pod wezwaniem świętych Kosmy i Damiana. W jej sylwetce szczególnie rzuca się w oczy masywna wieża o pochyłych ścianach. Jednak najbardziej unikatową jej cechą jest istnienie po dwóch stronach nawy kryłosów czyli pomieszczeń dla śpiewaków. Pomieszczeń takich nie spotyka się w żadnym innym miejscu na Łemkowszczyźnie.

Zarówno kościół drewniany jak i dawna cerkiew grekokatolicka znajdują się na Szlaku Architektury Drewnianej.